سخنان روزهای اخیر یکی از ائمه جمعه درمورد موسیقی

 

سخنان روزهای اخیر یکی از ائمه جمعه ، جنبه های مختلفی از موسیقی و بطور کلی هنر را نشانه رفته است. با بیانی احترام آمیز چند خطی در این باره نوشته ایم و به برخی از سخنان ایشان چند خطی پاسخ داده ایم.
این در حالی است که می دانیم عرصه موسیقی و هنر ناب ایرانی و اصیلش نزد ایرانیان حفظ می شود و با چنین سخنانی به عقیده حقیر نه از بین می رود و نه کم رنگ می شود.

مگر جوان را باید با تار و تنبور جذب کنیم؟ کجای قیام مردمی و فجر انقلاب در سال 1357 با مطرب و تار و تنبور و جریان هنر رابطه داشت که شما جشنواره‌های هنری را هر ساله آن تکرار می‌کنید

ضمن ارادت به محضر بیان کننده مطالب خواستم موردی را از شما سوال کنم. اگر « ایران ای سرای امید ... » نبود ، اگر « شهید ... شهید ... شهید » نبود ، اگر « ایرانی ... » نبود و اگر ... فکر نمی کنید موسیقی به کل از بین می رفت. آیا شما فکر نمی کنید که همین موسیقی فاخر بود که اگر نگوییم علت اصلی برای مبارزات بود اما دلیل شور در مردم بود. اگر آن زمان کمی به شعارهای انقلابی توجه کنیم می توانیم دریابیم که همه آنها خاصیت موسیقایی دارند ؛ خاصیت ریتمیک دارند و ...
کلا به عقیده شما چه مشکلی دارد که از میلیاردها دلاری که از سرمایه ملی بدست می آید گوشه ای ناچیز به عبارت قطره از دریا را به فرهنگ و جشنواره های هنری اختصاص بدهیم. مگر اشکالی دارد که بدین وسیله هنر ترویج دهیم.


مگر جوان را باید با تار و تنبور جذب کنیم؟

موضوع دیگری که به ذهن حقیر می رسد تا عرض کنم آن است که مگر باید جوانان را با موسیقی رپ و اشعار مبتذل و ... جذب کنیم. آیا شما یکبار هم که شده به صدای روح انگیز تنبور گوش داده اید؟ یا حتی به خروش تار ... که چه غوغایی می کند؟


«این چه فجری بود؟ مردم روز 17 شهریور در میدان ژاله (شهداء) زیر باران آتش تار می‌زدند؟ دایره می‌زدند؟ مطربان و لوتیان پیشاپیش جمعیت بودند؟ والله علما علمدار بودند، "الله اکبر" و "لااله الا الله" می‌گفتند، این مساله از روز اول به عنوان ضد ارزش در انقلاب بوده‌است؛ همین را وسیله‌ای کرده‌اید برای جذب جوان به انقلابی که اساس حرکتش بر ضد این ارزش بوده‌است».

به عقیده حقیر همین تفکر مطربی و لوتی برای موسیقی ، موسیقی اصیل ایرانی را سالیان سال عقب انداخت. آیا شما ساز تار را وسیله ابراز شهوتهای حیوانی یا وسیله مطربی می دانید ... ؟؟!!


«ما در انقلاب با چه کسانی جنگیدیم و مقابله کردیم؟ جز با یک مشت شهوتران، عیاش، خوش‌گذران، دزد، دغل، کاباره‌نشین، عرق‌خور و رقاص و نوازندگان و خوانندگان که عرصه این چپاول را فراهم کرده‌بودند و خدا ما را پیروز کرد؛ حالا دقیقا انقلاب را به جوان با همان ابزاری که برای آن جنگیدیم، معرفی می‌کنیم».

شما می توانید در دیار باقی پاسخگوی این شستن گناه ها باشید؟ چرا موسیقی را وسیله شهوت می پندارید؟ چرا موسیقیدانان را عیاش و خوشگذران فرض کرده اید. البته این موضوع در اینجا پیش می آید که شاید شما منظورتان موسیقیدان نباشد. اگر هم اینطور فرض کنیم کسی که تار می زند ، یا ساز دیگری می زند هنرمند است. چرا گناهان یک هنرمند را می شویید یا وی را با یک دزد برابر می دانید ؟؟!!


وی با بیان این که ابزار جذب ما عوضی بود، ادامه داد: «باید بررسی کنیم مجموعه حرکت‌هایی که به عنوان جذب جوان از قبل فضای باز سیاسی لجنی که 8 سال درست شد تا قبل از فضای باز جهنمی که بسته شد، این ابزار جذب جوان چقدر جوان را به انقلاب جذب و چقدر جوان را به ماهیت انقلاب نزدیک کرده‌است؟ از اکنون برنامه‌ای طراحی کنید که ماهیت دینی، شرعی، اسلامی و پیغمبری(ص) و امیر‌المومنینی (ع) و زهرایی (س) انقلاب را به جوانان بشناسانیم

چه گوییم دیگر ... ؟!

 

منبع : شجریانی ها

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد